Suriye Arap Haber Ajansı – SANA Suriye Arap Haber Ajansı – SANA
RİYAD (SANA) – Cumhurbaşkanı Beşşar Esad, mevcut önceliğin Siyonist varlık tarafından gerçekleştirilen katliamları, soykırımı ve etnik temizliği durdurmak olduğunu ve Filistin halkının meşru haklarını yeniden tesis etmek için çalışmanın önemini vurguladı.
Cumhurbaşkanı Esad, İsrail’in Filistin toprakları ve Lübnan’a yönelik devam eden saldırganlığının yansımalarını ve bölgedeki durumdaki gelişmeleri görüşmek üzere Riyad’da düzenlenen olağanüstü Arap ve İslam zirvesinde yaptığı konuşmada Araplar ve Müslümanlar, ülkeler ve halklar olarak halk ve resmi olarak araçlara birlikte sahip olduğumuzu ve ihtiyacımız olan şeyin bunları kullanma kararı olduğunu kaydetti.
Sayın Cumhurbaşkanı Esad ayrıca, hukuki anlamda bir devletle değil, hukukun dışında sömürgeci bir varlıkla ve uygar anlamda bir halkla değil, insanlıktan çok barbarlığa yakın yerleşimci sürüleriyle karşı karşıya olduğumuzu vurguladı.
Konuşmanın tam metni aşağıdadır:
Suudi Arabistan Krallığı Veliaht Prensi, Majesteleri Prens Muhammed bin Selman, Ekselansları ve Majesteleri… Filistinlilerin vazgeçilmez tarihi haklarından ve bunlara bağlı kalmanın kaçınılmazlığından ya da Lübnan ve Filistin halklarının kararlılığından ve onları destekleme yönündeki acil ve acil görevimizden, direnişin her iki ülkedeki meşruiyetinden ve bünyesinde barındırdığı onur, haysiyet ve incelikten, onurlu liderleri ve cesur savaşçılarıyla sağladığı ikonlardan bahsetmeyeceğim…. Siyonist işgalcilerin Nazizminden, suçlarından, suni varlıklarından, Batı’nın kuruluşundan bu yana bu oluşumun ve suçlarının destekçisi olmaktan çıkıp, bunların doğrudan ve ilan edilmiş ortağına dönüşmesinden bahsetmeyeceğim. Bu, bugün Arapların ve Müslümanların çoğunluğunun bildiği ve dünyadaki pek çok kişinin bildiğine hiçbir şey katmayacaktır.
Zirvemize gelince, bir yıl önce buluştuk, ifade ettik, kınadık, reddettik ve bir yıl önce de suç devam etti. Bugün, yakın geçmişi ve olaylarını yeniden üretmek için mi yoksa gelecek geleceğin yolunu ve beklentilerini değiştirmek için mi buluşuyoruz? … Geçen yıl saldırganlığın durdurulmasını ve Filistinlilerin korunmasını vurgulamıştık ve bu yılın sonucunda Filistin ve Lübnan’da onbinlerce şehit ve milyonlarca yerinden edilmiş insan oldu… 2002’de Araplar bir barış girişimi ortaya attılar ve buna karşılık Filistinlilere karşı daha fazla katliam oldu.
1991 yılında Araplar olarak Madrid’deki barış sürecine katılarak Amerika’nın iyi niyet oyununa girmeye karar verdik. Bizim barışımız, onların savaşları için bir teşvik, onların çözümü için bir mevzuattı. Bu, yaklaşımlarda bir hata olduğunu değil, araçların hazırlanmasında bir eksiklik olduğunu gösterir. Bizim aracımız dildir, onların aracı ise öldürmektir. Biz söylüyoruz, onlar da şöyle diyor: Barış sunuyoruz ve kan topluyoruz.
Sonuçların aynı kalması, kullanılan araçların aynı kalmasını gerektirir. Hepimizin aradığı bu sonuçları değiştirmek, defalarca test edilmiş ve defalarca etkisiz kalan mevcut araç ve mekanizmaların değiştirilmesini gerektirir… Önerilen ilkeler üzerinde mutabakata varırsak bunları gerçeğe nasıl dönüştürebiliriz? Bu, hedeflerini ve ulaşmayı hedeflediğimiz sonuçları ve bunlara ulaşmak için mevcut araçları belirlemek ve niyetten eyleme, plandan başarıya, sözden gerçeğe dönüştürecek hedef kitleyi belirlemek için… Filistin halkının izin verilen haklarından bahsederken hedefler herhangi birimize temel görünebilir, ancak Filistinliler yaşam hakkı olan temele sahip olmadıklarında bu hakların bir bütün olarak değeri nedir?… Dünyanın herhangi bir yerinde, herhangi bir alanda verilen bir hakkın ölüler için değeri nedir?
Bu, tüm yasal hakların yeniden sağlanması için çalışmanın önemine rağme artık öncelik katliamların durdurulması, soykırımın durdurulması, etnik temizliğin durdurulmasıdır. Araçlara gelince, Araplar ve Müslümanlar, ülkeler ve halklar olarak kolektif, popüler ve resmi olarak bunlara sahip olduğumuza inanıyorum… İhtiyacımız olan şey, varlığın 
açıklamada belirtilen ve üzerinde anlaşmaya varılan şeye yanıt vermeyi reddetmesi durumunda bu araçları kullanma kararıdır… ki bu beklenen bir şeydir… O zaman seçimlerimizi yapmalıyız. Tekrar kızacak mıyız? kınıyor muyuz? Uluslararası topluluğa mı sesleneceğiz yoksa boykot mu edeceğiz? En zayıf inanç mı yoksa ne? Uygulama planımız nedir?
Aksi takdirde soykırımın devamını teşvik eder ve dolaylı olarak buna ortak oluruz… Biz hukuki anlamda bir devletle değil, hukukun dışında sömürgeci bir varlıkla karşı karşıyayız… Uygar anlamda bir halkla değil, insanlıktan ziyade barbarlığa daha yakın olan yerleşimci sürüleriyle karşı karşıyayız.
Sorunun mevcut akılsız aşırıcı hükümet ve geçen yıl 7 Ekim’de yaşananlardan dehşete düşmüş bir halk olduğunu söylemek yanlıştır… Hepsi tek bir ideolojik zihinle çalışıyor; kan döken, üstünlük yanılsamasından hasta, yüzeyde Nazizm’den nefret etmekle gerçekte onu onun organik bir parçası olarak sevmek arasında şizofreni hastası bir zihin… Bugünkü toplantımızın hedefleri bunlardır ve sorun da budur. Sorun, araçları belirler ve araçlar başarının temelidir. Başarılı olmasını ve doğru kararları almayı başaracağımızı ümit ettiğim bugünkü toplantımızın özü de burada yatıyor. Hırsıza hukuk diliyle, suçluya ahlak diliyle, katile insanlık diliyle konuşanlar gibi olmayalım… Böylece iyi niyetler bir kez daha onlarca yıldır iyi niyetlerin ve mekanizma eksikliğinin bedelini ödeyen Filistin ve Lübnan halklarına karşı daha fazla ölümün başlangıç noktası ve teşviki olmasın… Ve Allah’ın selamı üzerinize olsun.”
